Çanakkale
Zaferi'ni Kutlama Programında Kullanılmak Üzere Şiir Korusu
ÇANAKKALE DESTANI
|
Çanakkale içinde aynalı çarşı
Ana ben gidiyoooom düşmana karşı
Oooof gençliğim eyvah.....
Çanakkale içinde vurdular beni
Ölmeden mezara koydular beni
Oooof gençliğim eyvah.....
1.ses:
Çanakkale,
Asırlara uzanır yolculuğun.
Gecenin karanlığında suları
yaran sal,
İçinde kırk yiğidi Süleyman
Paşa’nın...
Ve Sarı Saltuk,Evronos
Bey,Gazi Fazıl.
İşte senin gerçek tarihin
böyle başlar.
KORO:
Giriş kapısı Anadolu’mun,
Geçiş kapısı Avrupa’nın.
Sensin tapusu yurdumun.
İlk defa seninle tanıdı
Türk’ü,
Son defa sende öğrendi,
Seni ve beni unutamaz Avrupa.
2.ses:
Mavi denizlerinde hür
martıların
Oynaşırdı uzun asılarda.
Huzur içinde yatardı denizine
karşı
Bolayır’da Süleyman Paşa.
Uzak iklimlerden gelen
gemileri,
Selamlardı,gemiler Bolayır’ı.
3.ses:
Ezine’de Ahi Yunus,
4.ses:
Kaşıkcı Baba Kilitbahir ‘de,
KORO:
Gelibolu’yu bekleyen gönül
erleridir.
5.ses:
Huzur , sükunet ister gönül
erleri.
Yatışları denize karşı,
Gözlemek içindir gemileri.
KORO:
Ey güzel
toprak,bedenimsin,tenimsin.
Seninle kucaklaşan erlerinle:
BENİMSİN,BENİMSİN,BENİMSİN....
6.ses:
Giriş kapısı sensin
Marmara’nın
Sen Anadolu’sun,Rumeli’sin.
Sana evlat bağışlayan her
ilisin.
Kastamonu,Van,Kırklareli’sin...
Kısacası sen : Türkeli’sin
KORO:
Bu vatan toprağın kara
bağrında
Sıradağlar gibi
yatanlarındır.
Bir tarih boyunca onun
uğrunda,
Kendini tarihe verenlerindir.
7.ses:
Yıl 1914............
Kaynamada bütün Avrupa.
Barut kokusu gelmede dört
yandan
Yeryüzü kaynamada;
KORO:
ATEŞ,ÖLÜM,KAN..........
8.ses:
Ülkeler sıkarken birbirine
yumruğunu
İnsanlık adına insanoğlu,
Veriyor belki son soluğunu...
Savaş çığlıkları yükseliyor
gökyüzüne.
Analar ,bacılar,dedeler,kan
ağlamakta beride.
9.ses:
Hamılton karar vermiş:Şu boğazların
Sahibi olacakmış,bugün
değilse yarın...
10.ses:
Geçip Çanakkale’den hesapları
İstanbul’u almak ister
İngiliz cenapları...
Sonra:Hasta Adam’ın
Mirasını, bölüşmekmiş
hülyaları...
11.ses:
Boşalmış beş kıtanın bütün
denizleri.
Çanakkale olmuş sanki geçit
yeri...
Karadağlı’sı,Fransız’ı,İngiliz’i...
Kendi geldiği yetmiyormuş
gibi
Yanında bir de
Hintli’si,Zelendalı’sı....
12.ses:
Fakat bu hesapta aldanmada
hesapsızlar.
Her hasta mutlaka ölmez.
Türk’ü öldü sanmada
soysuzlar.
Daha dün Türk’tü efendisi
Ne çabuk unutmada insan
hafızası.
KORO:
Asırlarca söylenirken,
Dillerde bizim şarkımız.
Medeniyet bizimle doğdu.
Hakk’a merdiven oldu ırkımız.
Son rütbemizdi şahadet
Ölümden yoktur korkumuz
Birlik olur ölümüz,dirimiz
Çelikten bir orduya
Bedeldir ırkımız...
13.ses:
Ben ezelden beri hür
yaşadım,hür yaşarım .
Hangi çılgın bana zincir
vuracakmış ?Şaşarım.
Kükremiş sel gibiyim ,bendimi
çiğner aşarım.
Yırtarım dağları enginlere
sığmam ,taşarım.
14.ses:
Her bucaktan mantar gibi
Bitiyor çelik ordular.
Denizden gökten topa
tutuyordular
Koç yiğitler,aç toprakları
Durmadan doyuruyordular.
KORO:
Yurda olurken göğsümüz siper,
Sırtlan gibi bağırıyor
gemiler.
Sanki boşaltmada içindeki
ateşi,
Bunlar mı Avrupalı,bunlar mı
medeni?
15.ses:
Düşman sevinçle karaya
tırmanıyor
Şimdilik sessiz siperlere
Yürürken sevinçle, azametle,
Sahipsiz köy buldum sanıyor.
16.ses:
Ve birden saldırıyor , o
aslan Mehmetcik...
Fırtına yaratırken havada
mermiler,
Ok gibi fırlamada siperden
her nefer.
Bir adım gerilemiyor yerinden
Kahraman Türk askeri.
KORO:
Adım atamaz siperden öteye
düşman
Ölmeden en son kahraman.
17.ses:
Garbın afakını sarmışsa çelik
zırhlı duvar
Benim iman dolu göğsüm gibi
serhaddim var.
Ulusun,korkma.Nasıl böyle bir
imanı boğar
Medeniyet dediğin tek dişi
kalmış canavar.
18.ses:
Birbirine karıştı varlıkla
yokluk.
Çelik zırhlılarla iman dolu
göğüsler.
Ölen ölür, kalanınsa, kanı
göğsünü süsler.
Bire beş, beşe on gelmede
düşman.
Ortada zaferden eser yok,
geride kalan mı?
KORO:
ÖLÜM!ÖLÜM!ÖLÜM!...Ölüler....Ve
bir de kan
KORO:
Bayrakları bayrak yapan
üstünde ki kandır.
Toprak eğer uğruna ölen varsa
vatandır.
19.ses:
Yaralı bir asker gibi
saldırıyor Mehmetcik
Bakmıyor düşmanın sayısına...
KORO:
O’nu siperden sipere uçuran
iman var.
20.ses:
Hamilton haykırıyor:
Ölün,dönmeyin geri
“Yetişin bittik!”diye
yalvarıyor telsizler.
Tükenenin yerine yenisi
yükleniyor
Her yüklenişte düşman yeniden
ümitleniyor.
21.ses:
Mehmetcik ise azaldıkça
yeniden bileniyor
Topları susturuyor”Allah
Allah” narası.
Kandan başı dönüyor
çarpışanların.
Durmazsa bu akın,duracak
hayat yarın.
KORO:
Toz yerine uçuyor
kollar,başlar , bacaklar.
Son ümitle son defa
saldırıyor Anzaklar...
Uğrattık anzakları süngümüzle
bozguna.
İlk günüde mıhlandı düşman
Arıburnu’na
22.ses:
Arkadaş, yurduma alçakları
uğratma sakın.
Siper et gövdeni dursun bu
hayasızca akın
Doğacaktır sana vadettiği
günler Hakk’ın,
Kim bilir belki yarın , belki
yarından da yakın
23.ses:
Durur mu düşman,
Bir daha , bir daha deneyecek
şansını.
Kendi ateşe dokunmuyor nasıl
olsa,
Taa Hint’ten , Kanada’dan
getirmiş maşasını.
24.ses:
Bir er patlamamış bir bombayı
geri sallıyor.
Kendi silahıyla düşmanından
öç alıyor.
Son harpteki ölüler
kalkmamışken ortadan,
Yeni bir akın yaptı düşman
Anafartalar’dan
Elden ele geçiyor bazı
tepeler,
Otlar gibi süngüden
geçiriliyor askerler.
KORO:
Harp şiddetlendi,yeniden
saldırıyor,gök,deniz...
Sağlar yetişmeyecek,
ölüler!diriliniz...
ATATÜRK:
BEN SİZE TAARRUZU
DEĞİL,ÖLMEYİ EMREDİYORUM.
26.ses:
Böyle emrediyordu Mustafa
Kemal , erlerine
Hepsi gülerek koştu ölüm
siperlerine.
27.ses:
Başka hangi milletin komutanı
askerine,
Ölmeyi emreder savaşmak
yerine.
Aslında ölmek esarettir Türk
askerine,
Yaşamaksa , destanlar
yaratmaktır kaderine.
28.ses:
Ezineli Yahya Çavuş derlerdi
ona.
Çiftini, çubuğunu vatan,namus
bilir,
Bir de Allah’ı tanırdı.
O’na Fransız,İngiliz dendi mi
Kendi gibi insanoğlu sanırdı.
29.ses:
İşte 25 Nisan 1915,
Seddülbahir Köyü’ndeyiz
Altı taburla çıktı kıyıya
İngiliz...
30.ses:
Ezineli Yahya Çavuşa bir
siper verdiler.
Etten kemikten bir hisar oldu
düşmana.
Altı düşman taburunu on saat
Kıyıda tuttu altmışüç adsız
kahramanla
31.ses:
“Dur bakalım!”dedi Yahya
Çavuş.
Ne öyle aceleniz?
Ordumuza zaman gerek...
Ne kadar geç düşersek
toprağa,
O kadar pahalı olur
canımız...
32.ses:
Bugün aynı siperde bir
abide...
Altmışüç şehitten on sekizi
Yazılı bir yüzünde.
Öbür yüzünde de:
KORO:
Bir kahraman takım ve Yahya
Çavuş’tular,
Tam üç alayla burada gönülden
vuruştular.
Düşman ,tümen sanırdı bu
şahane erleri.
Allah’ı arzu ettiler,akşama
kavuştular.
33.ses:
Bu kahramanlık destanından
kalan,
İşte hepsi bu kadar...
KORO:
Bastığın yerleri toprak
diyerek geçme ,tanı!
Düşün altında binlerce
kefensiz yatanı.
Sen şehit oğlusun,incitme
yazıktır atanı.
Verme , dünyaları alsanda bu
cennet vatanı.
34.ses:
Ben Mehmet oğlu Seyit’im.
Namus borcumu ödemektir
niyetim.
Canımdır bu borçta en son
diyetim.
Denizden kuduran ateş
cehenneminde
Ödedi diyetini arkadaşlarım ,
sıra bende.
Daha ne olduğunu anlamadan
topun dibinde
İlişti gözüme ikiyüzonbeş
okkalık mermi
Canı çıkmadan koçyiğidin
Vatana borcu biter mi?
“Bismillah “ dedim ta
yürekten
Sürdüm namluya birincisini.
Sıyırdı geçti Ocean’ı
direkten.
Peşinden ikinci mermiyi
gönderdim hedefe,
Hakk için atış üçtür diye.
Üçüncü mermi elimde, namlu da
hedefte.
KORO:ŞİMDİ OCEAN SULARIN DİBİNDE BEKLEMEKTE...
35.ses:
Kim bu cennet vatanın uğruna
olmaz ki feda?
Şüheda fışkıracak ,toprağı
sıksan, şüheda.
Canı,cananı, bütün varımı
alsında Hüda.
Etmesin tek vatanımdan beni
dünyada cüda.
36.ses:
Sevinçle tırmanıyor düşman
Conkbayır’ını,
Sanır ki kimse durduramaz bu
akını.
Uçarak bir hamlede fundalıklı
sırtlardan,
Tam vaktinde yetişti,
“MUSTAFA KEMAL” adlı yüce
kahraman.
Yıldırım sedasıyla dedi: -
Eşsiz çocuklar!
Önünüzde, biliniz mutlak ölüm
var.
Doymayan topraklara akıtıp
temiz kanımızı,
Mutlaka kurtaracağız
vatanımızı.-
37.ses:
Üstünlüğü vermeyiz hiçbir
savaşımızda.
Öndeyiz, Mustafa Kemal
durdukça başımızda.
Gözleri ufku kollar,
parmakları enginde,
Arzın göğsü kabarır, O varken
üstünde.
Güneş daha kaç kere
aydınlatsa cihanı,
Bir kahraman millet ki bu,
yazılmaz destanı.
KORO:
“Boğaz’da ölenlerin
torunuyum.” Demek yeter.
Rabbim, bu kıyıma sebep
olanlara tufanlar gönder.
38.ses:
SUSUN!..... DİNLEYİN,
KONUŞUYOR ÖLÜLER:
KORO:
-Niçin, kim için öldük?...
39.ses:
Zulmün topu var, güllesi var,
kalesi varsa,
Hakkın da bükülmez kolu,
dönmez yüzü vardır.
Göz yumma güneşten, ne kadar
nuru kararsa,
Sönmez ebedi her gecenin
gündüzü vardır.
KORO:
-Millet yoludur, Hak yoludur,
tuttuğumuz yol;
Ey hak yaşa, ey sevgili
millet yaşa....... Var ol!
40.ses:
ÇANAKKALE GEÇİLMEZ ÖNÜNDE
EĞİLMEDEN.
41.ses:
Heybetli ordulara mezar oldu
bu toprak.
Artık Çanakkale’ye kimse
saldırmayacak.
42.ses:
İnsanlığı koruduk biz
Çanakkale önünde.
Göğsümüz bir iman kayasıdır.
Dün de bugün de......
KORO:
Çanakkale , şehitler toprağı!
Son savaşta vatanın,
İkiyüzellibini koynundadır.
Gencecik
fidanları,dalı,yaprağı...
Sana destanlar gerek,tarihin
görmediği
Destanlar gerek,yakılmaz
ağıt.
Destanına ancak denizler
olmalı kağıt.
Çanakkale,ey aziz vatan!
Erlerinin nöbetinde...
Sonsuza kadar Türk yurdu
kalacaksın.
Nesilden nesile hep sen
anlatılacaksın.
Bizimle birlikte zafer
türkülerine katılacaksın
43.ses:
Dalgalan sen de şafaklar gibi
ey şanlı hilal!
Olsun artık dökülen
kanlarımın hepsi helal;
Ebediyyen sana yok ırkıma yok
izmihlal.
HAKKIDIR HÜR YAŞAMIŞ
BAYRAĞIMIN HÜRRİYET,
HAKKIDIR HAKK’A TAPAN
MİLLETİMİN İSTİKLAL.
(Çanakkale Şehitlerine adlı
şiirin okunması ile orotoryo bitirilir.)
S O N
